شیوهی آذری دارای دو دوره است، یکی از زمان هلاگو و پایتخت شدن مراغه و دیگری از زمان تیمور و پایتختی سمرقند آغاز میشود. در دورهی دوم بود که معماران بزرگی، چون قوامالدین شیرازی و پسرش غیاث الدین و زین العابدین شیرازی در خراسان بزرگ به کار گمارده شدند و سازندهی ساختمانهای بزرگ در آنجا بودند.
سرزمین آذربایجان در معماری ایران در ردهی نخست اهمیت جای دارد، چرا که سه شیوهی معماری ایران (پارسی، آذری و اصفهانی) از آنجا سرچشمه گرفته و به سراسر کشور رسیده است. در شیوهی پارسی هنگامی که اقوام آریایی کوههای آران را پشت سر میگذاشتند تا به جنوب سرزمین ایران بروند و ماندگار شوند، سر راه خود، ستاوندهای چوبی و شبستانها و نهانخانههای دور بسته و کوشکی آذربایجان را پسندیدند.
در گذشته معماری بر اساس اصول خاصی شکل میگرفته و کمکم این اصول باعث به وجود آمدن روش خاصی برای ساخت بناها شد که بعد از مدتی سینه به سینه به نسلهای بعدی منتقل شد. حالا با این اصول آشنا میشویم. اما قبل از این که سبکها شکل بگیرند باید با اصول معماری آشنا شد. چرا که شناخت سبکها، شناخت عمیقتر معماری ایرانی و روش ساخت بناها را برای ما ممکن میکند.
ایران نگری پروژه ایست که از دل خاکسترهای پروژه ای دیگر سر بر آورده و هدف آن آشنایی مردم با میراث تاریخی، فرهنگی، طبیعی و ناملموس ایران در قالب وب سایت است. ما می خواهیم سطح اطلاعات کاربران را بالا برده و تلاش کنیم تا با فرهنگسازی، محیطی را فراهم آوریم تا گردشگری آگاهانه در میان عوام مردم پدیدار شود و هر ایرانی به جای تخریب این میراث گران بها، تلاش کند تا آن را در بهترین حالت برای آیندگان به یادگار بگذارد.
تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای ایران نگری محفوظ است.
هر گونه استفاده از محتوای ایران نگری بدون کسب اجازه از آن قابل پیگرد قانونی خواهد بود.